به آهستگی..

اوکی. 

اینم از این. 

همه چیز خیلی خیلی آسون می بود اگر مساله مالی در کار نبود. من به اندازه کافی باهوش و اجتماعی و کوفت و زهرمار می بودم. من هم سطح و هم پای بقیه و حتی - احتمالا به سادگی- جلوتر از بقیه می بودم. تعلق می داشتم. دست کم راحت تر تعلق پیدا می کردم. الان خسته ام. و در مورد کوچک ترین چیزها خودم رو زیر سوال می برم و حس می کنم غریبه ام و بسیار زمان می بره که تعلق پیدا کنم- اگر که اصلا تعلق پیدا کنم.