به آهستگی..

1419

ای سیم‌تنِ سیاه گیسو

کز فکر سرم سپید کردی

گفتی که صبور باش، هیهات

دل، موضع صبر بود و بردی..

آقامون سعدی

۰ نظر ۰۵ مرداد ۹۵ ، ۰۰:۲۳

فیلم در ادامه فیلم قبلی مصطفی کیایی- خط ویژه- یه جورایی به مفاسد اقتصادی می پردازه. فیلم خوش ساخت و روونه. داستان غیر خطیه اما باعث نمیشه که دنبال کردن فیلم سخت بشه و در نهایت هم این ساختار به خوبی در خدمت پایان بندیِ کمی غافلگیرانه فیلم قرار می گیره. بازی ها هم روون و خوبه با این وجود هیچ کدوم از بازیگرا حرف خیلی خاصی برای گفتن ندارن. طنز فیم خوب از اب دراومده هر چند برای من یادآور بعضی سیت کام های خاص خارجیه-مخصوصا روابط بهرام رادان و محسن کیایی. ضمن اینکه رویکردِ نه چندان ظریفی برای مبارزه با دخانیات هم دیده میشه تو فیلم.

در مجموع احساس کردم فیلم یه اهنگ بلند رپه-درست مثل اهنگ یاسر بختیاری که از روی فیلم حذف شده- که داره برای بالادستیا کری می خونه. با همه این ها تماشای فیلم چندان هم خالی از لطف نبود.

۰ نظر ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۲۹

1418

ادم ها عجیب و پیچیده ان.

من می ترسم از این جهان.

۰ نظر ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۵

1417

you know when something bad is going to happen and you don't know what exactly is going on..so your imagination goes wild and you think about all the worst case scenarios...and then after some time the reality reveals itself and you realize the reality is so much worse?!

۰ نظر ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۴:۱۹

1416

زندگی من گرفتار یه دور باطل عجیب شده.

۰ نظر ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۰۱:۵۰

1415

کاش که لطف الهی بکند کار خویش..

زودتر..

۰ نظر ۰۳ مرداد ۹۵ ، ۰۲:۵۵

قطعه 1

سورپرایز. سورپرایز. بی خوابی. بی خوابیِ به خاطر تمام طول روز رو خوابیدن. یکی از دلایلی که می خوام بنویسم همین بی خوابیه. دلیل دیگه اش هم اینه که خب، میخوام بنویسم. یه دلیل سومی هم دارم از اینکه نصفه شبی- اونم وقتی فردا یه میلیون تا کار دارم- اومدم نشستم تو آشپزخونه و دارم می نویسم؛ منتظرم این سوسکای لعنتی و عجیب و غریب پیداشون بشه. البته مطمئن نیستم سوسک باشن. یه ترکیبی ان از مورچه و سوسک. دست و پاهاشون و شاخک هاشون به مورچه ها شبیهه. سایزشونم یکمی از مورچه بزرگتره. اما خب از بقیه جهات به سوسکا می خورن. یه رنگ زرد-نارنجی خوشگل طوری هم دارن. منتظرم ببینم از کدوم سوراخ سمبه ای در میان که روشون سم بریزم. نخیر. اصلنم احساس دلسوزی و از این چیزا ندارم. برای طبیعت به اندازه کافی احترام قائلم؛ تا زمانی که زحمت بکشه و به حریم آشپزخونه من تجاوز نکنه.

ادامه مطلب...

۰ نظر ۰۳ مرداد ۹۵ ، ۰۲:۳۴